اصلاح سطح نانوذرات ایندیم قلع اکسید برای بهبود توزیع آن در ماتریس پلیمری اپوکسی- سیلیکا
نویسندگان
چکیده
در این پژوهش، نانوذرات نیمه رسانای ایندیم قلع اکسید (ito) با استفاده از ترکیب سیلاتی تترامتوکسی سیلان (tmos) در مجاورت حلال اتانول و کاتالیزور اسیدی در شرایط معین اصلاح شیمیایی سطح شد تا ضمن بهبود برهم کنش نانوذرات با ماتریس پلیمری توزیع نانوذرات در ماتریس پلیمری بهتر انجام شود و خواص بهتری به دست آید. ماتریس پلیمری اپوکسی- سیلیکا با استفاده از پیش ماده های آلی- معدنی، 3-گلیسیدوکسی پروپیل تری متوکسی سیلان (gptms) و تترامتوکسی سیلان تهیه شد. اتیلن دی آمین (eda) به عنوان عامل پخت استفاده شد. روش سل - ژل به دلیل مزایای زیاد مانند دمای فراورش بسیار کم، تهیه محصولاتی با خلوص زیاد، کنترل آسان پارامترها و عدم نیاز به تجهیزات گران قیمت به کار گرفته شد. در طیف سنجی زیرقرمز (ftir) پیک های مشاهده شده مربوط به گروه های si-o-si و si-oh وجود گروه های سیلانی راروی نانوذرات ito تأیید کرد. مشاهده پیک پهن در نواحی ابتدایی آزمون xrd مربوط به نانوذرات ito اصلاح سطح شده ناشی از وجود گروه ها و زنجیرهای مولکولی بی شکلی است که در اثر اصلاح سطح نانوذرات ito با گروه های سیلانی به وجود آمده است. آزمون گرما وزن سنجی (tga) نشان داد، نانوذرات ito اصلاح سطح شده کاهش وزن بیشتری در اثر گرما نشان می دهند که به دلیل وجود گروه های آلی روی نانوذرات ito اصلاح سطح شده است. آزمون جدایش، پایداری بیشتر تعلیق نمونه دارای نانوذرات ito اصلاح شده را به دلیل سازگاری و برهم کنش بهتر نانوذرات با ماتریس پلیمری نشان داد. به کمک میکروسکوپ الکترونی پویشی مشاهده شد، نانوذرات ito اصلاح شده توزیع خوب و یکنواختی در ماتریس پلیمری اپوکسی- سیلیکا نسبت به پوشش دارای نانوذرات ito خالص دارد.
منابع مشابه
بررسی روش‌های اصلاح سطح سیلیکا با عامل‌های پلیمری و استفاده از آن در کامپوزیت‌های لاستیکی
استفاده از پُرکننده‌های تقویتی مانند سیلیکا به‌منظور بهبود خواص مکانیکی، دینامیکی و حرارتی آمیزه‌های لاستیکی ضروری‌ست. امروزه کاربرد سیلیکا به‌جای دوده در آمیزه‌های رویه‌ی تایر به دلیل کاهش مقاومت غلتشی و به‌تبع آن کاهش مصرف سوخت و تولید آلاینده‌ها موردتوجه قرار گرفته است. بااین‌وجود مشکل عمده در زمینه‌ی استفاده از سیلیکا در آمیزه‌های لاستیکی، اختلاط دشوار، پراکنش نامناسب و قابلیت انباشتگی زیاد ...
متن کاملبکارگیری نانوذرات اکسید گرافن اصلاح سطحی شده توسط بنزایمیدازول جهت بهبود خواص فیزیکی-مکانیکی پوشش اپوکسی پلی‌آمید
در این مقاله از صفحات اکسید گرافن اصلاح سطحی شده توسط بنزایمیدازول به عنوان نانوذرات تقویت کننده پوشش اپوکسی استفاده شد. در این راستا، پس از سنتز اکسید گرافن و جذب فیزیکی مولکول‌های بنزایمیدازول بر روی آن، نانوصفحات اکسید گرافن اصلاح شده توسط بنزایمیدازول به همراه نانوذرات اصلاح نشده در بستر رزین اپوکسی به طور کامل پخش شدند. خواص فیزیکی مکانیکی پوشش های حاصل توسط آزمون DMTA و کشش مورد بررسی قرا...
متن کاملبهبود چقرمگی شکست نانوکامپوزیت اپوکسی با استفاده هم‌زمان از نانوذرات سیلیکا با اندازه‌های مختلف
برای افزایش چقرمگی شکست کامپوزیت اپوکسی، رزین اپوکسی و سخت‌کننده انیدریدی با نانوذرات سیلیکا تقویت شد. ذرات سیلیکا با اندازه‌های 12، 20 و 40 نانومتر به شکل تنها یا ترکیب دوتایی به رزین اضافه شده و با دستگاه فراصوتی در ماتریس اپوکسی پخش شدند. تصاویر میکروسکوپ الکترونی نشان داد، پخش ذرات به‌خوبی انجام شده است. نتایج آزمون کشش، افزایش مدول یانگ و استحکام کششی کامپوزیت‌ها را با افزایش کسر وزنی ذرات...
متن کاملتاثیر نانوذرات سیلیکا بر کارایی جداسازی غشای پلیمری آلیاژی ABS/PVAc برای جداسازی هلیم از متان
در دو دهه اخیر بهبود عملکرد غشاهای پلیمری برای جداسازی گازها مورد توجه بسیاری از پژوهشگران قرار گرفته است. یکی از روش های عملی و مهم در این زمینه، افزودن مواد معدنی، مانند نانوذرات سیلیکا، در شبکه پلیمری و ایجاد غشای شبکه آمیخته است. در این پژوهش، نخست اثر افزودن مقادیر مختلف پلی وینیل استات (PVAc) در ترکیب با اکریلونیتریل-بوتادین-استایرن (ABS) برای تشکیل غشای آلیاژی ABS/PVAc به منظور جداسازی گ...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
مجله علوم و تکنولوژی پلیمرناشر: پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران با همکاری انجمن پلیمر ایران
ISSN 1016-3255
دوره 27
شماره 4 2014
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023